Mae Roisin yn sefyll ar ei phen ei hun yng nghefn gwlad garw Iwerddon, yn warchodwr y wlad gyfriniol sydd wedi bod yn ei theulu ers cenedlaethau. Wrth i berthynas barus geisio ymelwa ar y ddaear o dan ei thraed, mae ewyllys diwyro Roisin a’i chysylltiad dwfn â’r wlad yn ei hysgogi i ymladd yn ôl, yn ddi-ildio yn ei hamddiffyniad o’r hud sydd wrth galon y dirwedd.

Mae Sid yn byw mewn unigedd hunanosodedig gyda'i gi, Ace. Hynny yw, tan, un diwrnod, yng nghanol y mynydd-dir o gwmpas, mae Sid yn gweld tŷ dirgel yn ymddangos ar y gorwel. O edrych yn agosach, mae'r tŷ hwn yn gyfarwydd; ei gartref ydyw. Yr un garreg ysbeidiol, rhiciau mwsoglyd, a phren wedi'i baentio'n naddu. Wrth i amheuon cychwynnol Sid barhau i dyfu, felly hefyd ei obsesiwn llafurus â’r tŷ. Mae'n dechrau plannu maglau ac arbrofion, pob un yn mynd ag ef gam yn nes at y gwir; bod y tŷ yn ffenestr i'w ddyfodol. Wrth i Sid barhau i stelcian y tŷ, gan ddarganfod mai dim ond awr yw'r gwahaniaeth amser rhwng y ddau gyfrinfa, mae'n sydyn yn gweld ei ddyfodol ei hun, yn crwydro'n wyllt o gwmpas y tŷ. Mae Future Sid yn cloi ei hun i mewn i ystafell; cuddio rhag rhywbeth anhysbys. Ar ôl ychydig eiliadau, Sid dyfodol yn cael ei saethu yn y pen. Wedi mynd i banig, mae Sid bresennol yn sylweddoli beth mae hyn yn ei olygu; dim ond 1 awr sydd ganddo i fyw. Yn dilyn y darganfyddiad hwn, mae Sid yn gwneud popeth o fewn ei allu i atal ei dynged sy'n ymddangos yn anochel.