Mae Sid yn byw mewn unigedd hunanosodedig gyda'i gi, Ace. Hynny yw, tan, un diwrnod, yng nghanol y mynydd-dir o gwmpas, mae Sid yn gweld tŷ dirgel yn ymddangos ar y gorwel. O edrych yn agosach, mae'r tŷ hwn yn gyfarwydd; ei gartref ydyw. Yr un garreg ysbeidiol, rhiciau mwsoglyd, a phren wedi'i baentio'n naddu. Wrth i amheuon cychwynnol Sid barhau i dyfu, felly hefyd ei obsesiwn llafurus â’r tŷ. Mae'n dechrau plannu maglau ac arbrofion, pob un yn mynd ag ef gam yn nes at y gwir; bod y tŷ yn ffenestr i'w ddyfodol. Wrth i Sid barhau i stelcian y tŷ, gan ddarganfod mai dim ond awr yw'r gwahaniaeth amser rhwng y ddau gyfrinfa, mae'n sydyn yn gweld ei ddyfodol ei hun, yn crwydro'n wyllt o gwmpas y tŷ. Mae Future Sid yn cloi ei hun i mewn i ystafell; cuddio rhag rhywbeth anhysbys. Ar ôl ychydig eiliadau, Sid dyfodol yn cael ei saethu yn y pen. Wedi mynd i banig, mae Sid bresennol yn sylweddoli beth mae hyn yn ei olygu; dim ond 1 awr sydd ganddo i fyw. Yn dilyn y darganfyddiad hwn, mae Sid yn gwneud popeth o fewn ei allu i atal ei dynged sy'n ymddangos yn anochel.
Sid lives in self-imposed isolation with his dog, Ace. That is until, one day, amidst the surrounding mountainscape, Sid sees a mysterious house appear on the horizon. Upon closer inspection, this house is familiar; it is his home. The same ravaged stone, mossy notches, and chipped painted wood. As Sid’s initial suspicions continue to grow, so does his all-consuming obsession with the house. He starts to plant traps and experiments, each taking him a step closer to the truth; that the house is a window into his future. As Sid continues stalking the house, discovering that the time difference between the two lodges is a mere hour, he suddenly sees his future self, wandering frantically around the house. Future Sid locks himself into a room; hiding from something unknown. After a few moments, future Sid is shot in the head. Panicked, present Sid realises what this means; he only has 1 hour to live. Following this discovery, Sid does everything he can to prevent his seemingly inevitable fate.
